Imponujące zrujnowane mury Zamku Segonzano wyrastają z skalistego występu, który dominują nad Doliną Cembra.
Wzniesiony w średniowieczu przez Rodolfa Scancia na zlecenie księcia biskupa Fryderyka Vangi, zamek ten pełnił ważną rolę strażniczą na szlakach handlowych Doliny Adygi, które przecinały most w Cantilaga nad potokiem Avisio. Z budowli z XIII wieku oraz przebudowy przeprowadzonej w XVI wieku przez rodzinę A Prato, której potomkowie zamek posiadają do dziś, pozostało tylko kilka murów, ale twierdza miała duże znaczenie w XIV i XV wieku.
Na przestrzeni wieków było on w posiadaniu, oprócz Scancia, także Rottenburgów i Greifensteinów w 1300 roku. W 1424 stał się własnością książąt Tyrolu. Bombardowany i plądrowany podczas walk między Austriakami a Francuzami, w 1795 roku twierdza została porzucona i popadła w ruinę. Pozostała wieża to ta rzymska, zwana wieżą więzienną.
Mroczne ściany twierdzy zrobiły wrażenie nawet na Albrechcie Dürerze, gdy przechodził obok niej podczas swojej pierwszej podróży do Wenecji w 1494 roku, co skłoniło go do stworzenia dwóch słynnych akwarel. W 1971 roku upamiętniono historyczne przejście niemieckiego artysty, stawiając dwa porfirowe słupy w Faver i Piazzo di Segonzano, które wskazują punkty, z których malarz inspirował się do stworzenia dwóch odpowiednich widoków.
Obiekt dostępny do zwiedzania przez cały rok samodzielnie.
Kilka sugestii dotyczących zwiedzania okolicy zamku:
